IK BEN LOODGIETER
“Wat wil je later worden als je groot bent?”
“Ik wil dokter worden!”
was lange tijd mijn antwoord toen ik nog kind was (lang geleden). Ook heb ik een “ik wil Minister-President worden” periode doorgemaakt. Waarop mijn vader steevast reageerde met “je bent veel te eerlijk om politicus te worden”.
Destijds begreep ik zijn antwoord nooit zo goed. Niet vanwege zijn referentie naar eerlijkheid (nu begrijp ik dat iets beter). Het begrip “politicus” betekende niets voor mij. Ik kon mij niet voorstellen wat een politicus nou doet. En welke opleiding moest ik volgen om politicus te worden?
Iets groter kwam ik in de periode waarin ik lange tijd geen flauw idee had wat ik wilde worden. Ik herinner mij een loopbaanoriëntatie test die niets concreets opleverde. Want kennelijk is dat wat ik nodig had (of dacht nodig te hebben): een concreet beroep waarbij ik mij kon voorstellen wat ik de hele dag zou doen. Om daar dan een gerichte opleiding voor te volgen.
Uiteindelijk ging ik scheikunde studeren. Nog steeds met geen enkel idee over wat ik zou worden als ik afgestudeerd zou zijn.
Mijn eerste baan was bureauredacteur bij een wetenschappelijke uitgeverij. Ja, ik zat inderdaad de hele dag achter een bureau. Maar van de functie had ik nooit gehoord tot ik de vacature in de krant zag. Later werd ik ‘Input/Output Manager’. Wie wil weten wat die functie inhield nodig ik graag uit voor een kop koffie: de uitleg vergt heel wat meer tijd dan ik ruimte wil geven in dit artikel. Spoiler alert: ik was geenleidinggevende.
Later werd ik dat wel. Een vak waar ik tijdens mijn studie niet in geschoold was. Hoewel ik er als kind kennelijk wel al op mijn manier van droomde (is Minister-President niet de manager van Nederland BV?).
Tegenwoordig ben ik de manager van mijn eigen eenvrouwszaak, scherpte diepte Consultancy. In gesprekken stel ik mijzelf meestal voor als “coach, organisatieadviseur en fotograaf”.
Bij ‘fotograaf’ is het meteen duidelijk wat ik doe: ik maak foto’s (vooral portretten in mijn geval). ‘Coach en organisatieadviseur’ daarentegen vergt vaak meer tekst en uitleg. De link met fotografie ook trouwens.
Terwijl het niet onbelangrijk is dat mensen weten waar ze mij voor kunnen bellen. Waar ben ik van? En waar ben ik niet van? Wat krijgen ze als ze Barbara inhuren? Hoe leg ik in hooguit twee zinnen uit wat ik te bieden heb? Zeker in een tijd waarin iedereen coach, organisatie adviseur of fotograaf is: waarom zou je Barbara bellen?
Soms denk ik, was ik maar loodgieter. Dan begrijpt iedereen meteen waar ze mij voor kunnen bellen. Bijvoorbeeld als je afvoer is verstopt, en je hebt een professional nodig die dat voor je oplost. Want je weet zelf niet hoe dat moet. Of je weet het wel (ongeveer) maar hebt geen tijd of genoeg zelfvertrouwen om het zelf op te lossen. En je weet dat die loodgieter het beter en sneller kan. Mooi (en eerlijk) vak. Loodgieter.
Tijd voor een experiment misschien. De volgende die aan mij vraagt:
“Wat ben je geworden nu je groot bent?”
krijgt als antwoord:
“Ik ben loodgieter”
Ik verheug mij nu al op het gesprek dat volgt.
Illustratie via Shutterstock licentie